Bachna Ae Haseeno

Yapım : 2008 - Hindistan
Süre: 152 dakika
Yönetmen: Siddharth Anand
Yapımcı: Aditya Chopra, Yash Chopra
Senaryo: Aditya Chopra
Oyuncular: Bipasha Basu, Deepika Padukone, Hiten Paintal, Kunal Kapoor, Minissha Lamba, Ranbir Kapoor

Bu filmi Dabangg'a göre oldukça kısa bir sürede izlemiş olmam kaçınılmaz bir gerçek sevgili okur. Nerdeyse 3500 katlı bir gökdelenden atlayan bir penguenin yere ulaşma süresi. 

Biraz Murat Menteş tribi takılayım dedim. Şimdi filmimize dönelim en hakikatlisinden.

Ranbir Kapoor çok iyi filmlerinin olmasının yanında izlediğim son birkaç filmiyle beni oldukça hayal kırıklığına uğratmıştı. Ama bu filmde imajını biraz daha toparladı. Burda uzun zamanı kapsayan bir senaryo olduğu için birkaç role birden büründü yaş itibariyle. Çoğunu kotardı ancak şunu itiraf etmeliyim ki sevgili okur Kazanova olayı Ranbir Kapoor'a gitmiyor. Ona rağmen güzel iş çıkarmış.

Müziklerden genel itibariyle güzel veya tırt diye bahsederim ama bu filmle biraz detaylandıracağım. Sanırım birikmişliğin patlaması olacak. Kliplerde hint sinemasına hiç yakıştıramadığım, Amerikan sinemasını izlememe sebebim olan, filmin piyasa filmi olduğunu bas bas bağırmasına sebep olan erotizm sıkça kullanılmış. Yakıştıramadım. Kaldı ki film onlar kullanılmasa bile tutacak bir film. Sözde riske atmayalım kafasına mı gittiler ne ettilerse dayamışlar kliplere yarı çıplak dansçıları. Ne gerek var? Müzikleri de sanki Erol Köse yapmış. Hep bi Hande Yener, Demet Akalın tarzı günümüz pop tarzı. Müziklerin çoğunu beğenmedim ancak yine de beğendiğim bir iki şarkı vardı. Klipler tırt.

Filmde 3 tane esas ablamız var. Ranbirin farklı dönemlerde aşık olduğu farklı kadınlar. İlk ikisi şimdiye kadar hiç izlemediğim ya da izleyip de farketmediğim oyunculardı. 3.sü ise Deepika. Kliplere dünyanın parasını harcamışın ama kadın kasttan kısmışın hacı. Nası olacak. Hikaye 3 kıza bağlanıyor diye Deepika'yı elbette ki 3. kız yapmışlar. İlk iki kızı da normalde yan rol oynayan, güzel ama ortalama tiplerden seçmişler. Kızlar çok çok kötü değil yanlış anlaşılmasın ama bir Rani Mukherjee, bir Kajol, bir Anushka Sharma vs değiller. Çıtayı yüksek düşününce o kızlar çıtanın altında kalıyor yani.

Herkesin sevemeyeceği filmlerden bahsediyorum zaman zaman. Bu onlardan değil. Herkesin sevebileceği eğlenceli bir film. Elbette ki bir başyapıt değil ama şunu anladım ki film izlemek için başyapıt ararsam izleyecek film bulamıyorum. Bulunca da hayal kırıklığına uğruyorum, iyi olmuyor.

Bir de uzun zamandır hissetmediğim bişey hissettim bu filmde. Daha önce en az birkaç tane Hint filmi izleyenler bilir ki Hindistan yapımlarında bir film en az 2-3 film yapılacak senaryoya sahip olur. Tam film bitti dersiniz, bakıyorsun ki daha yarısı. Intermission girer. Sonra filmin diğer yarısı başlar. Bu uzunlukla alakalı değil. Tamamen senaryonun vermiş olduğu bir his ve oldukça da keyif veren bir his. Hint sineması keşke bizim salonlarda da gösterime girse de salona verdiğimiz paranın bi kıymeti olsa.

 

Bunlar da filmde sevdiğim iki şarkı: