Veer

Yapımı : 2010 - Hindistan
Tür : Aksiyon ,  Dram ,  Macera
Süre: 104 Dak.
Yönetmen : Anil Sharma
Oyuncular : Salman Khan ,  Mithun Chakraborty ,  Rajesh Vivek ,  Ashok Samarth ,  Neena Gupta
Senaryo : Shailesh Verma  

Birkaç gündür bilgisayarımda beklemek durumunda kalan bir filmi birkaç günde izleyerek nihayete erdirdim. Aslında bu filmi izleme niyetim yoktu hiç. Ama bi yerde rastladım altına adam yorum yapmış fragmana aldanmayın diye. Dedim la acaba nasıl fragmanı ola ki. Açtım fragmanı ve sonra dedim ki ulan bu filmi de izlemezsek daha nasıl hint filmiz izleyeceğiz. Bu filmi izlemem lazım kesin ve indirdim. Peki değdi mi? Bakacağız.

Bi kere filmin baş rolü Salman Khan baba. Niyeyse Salman Khan'a acayip bi sempati duyuyorum. Adam da vücut var tamam da adam resmen diyor ki benim olayım vücut değil, vücut benim olayımın yannda sadece bir detay. Tabii bunları bana demedi. Bi arkadaşıma söylemiş, o anlattı bana.

Salman baba bu filmin de hakkını vermiş yalnız. Belki o olmasa bu filmde bu filmi boka sokup çıkarabilirdim ama onun yüzü suyu hürmetine biraz daha ılımlıyım filme karşı. Gerçi film kötü bi film değil ama indirirken beklenen şeyi vermiyor o yüzden zaten fragmana aldanmayın demiş eleman.

Fragmanda ölümüne savaş filmi tadında bir film vadediliyor ama poster tüm olayı açıklıyor başta. Halbuki fragmana baktın posterde ne yazıyor ona da bak değil mi. "Bir savaşçının destansı aşk hikayesi" demiş adam. Yani bu ağırlıklı olarak bir savaş değil bir aşk hikayesi. Salman'ın kas olayı gibi bunda da savaş kısmı hikayenin akışı.

Savaş kısımlarında efektlere falan abanılmış. Efektte iyi iş çıkartılmış eyvallah. Ama senaryodan mıdır nedir o efektlerin hakkını verecek öyle sizi savaşın içine çekecek aksiyon çoğu zaman yok. Bi Salman'ın birkaç dövüş sahnesi var onlar iyi ama onlarda da çoğu zaman yine gaza gelemiyorsunuz. 2010 yapımı bir film için çok enteresan bişey olarak Salman Khan'ı Cüneyt Arkına benzettim bu filmde. O gereksiz aşırı zıplamalar uçmalar falan aynı. Dövüş sahneleri e elbetteki yıl farkından kaynaklanıyor ki daha iyi. Komedi sahneleriyse tam bir Akasya Durağı. Böyle aşırı bi olmamışlık yani.

Şarkılar çok iyi. Özellikle Salaam Aaya şarkısını bu yazıyı yazarken bile hala dinliyorum. Şarkılar iyi ama sadece hintçe olanlar. Hint filminde olan ingilizce şarkılar bana aşırı itici geliyor. Hele vay efendim gayda, akordiyon falan kullanıyorlar ya çileden çıkıyorum. Ulan akordiyon dinlemek istesem Kustarica filmi izlerim heralde. Ama filmin içinde İngiltere olduğu için bi batı sentezi yapma ihtiyacı hissetmişler sanırım. Gereksiz buldum. Yersiz buldum.

Şarkıyı da burdan buyrun. Burdan sornasına şarkı eşliğinde devam edin. Şarkı 42. sn'den sonra başlıyor yalnız belirteyim

Hah bi de esas kızımız var tabii. İlk gördüğümde dedim ki aha gene ingiliz muhabbeti var ya gene buraya Katrina Kaif'i yapıştırmışlar. Nerde İngiltere'yle alakalı bir rol orda Katrina Kaif. Ama sonra baktım ki o değilmiş. Ona benziyor. Katrina'yla anlaşamadılar da ona benzeyen bi karı mı buldular acaba diye düşünmeden de edemedim.

Bir de buna değinmeden geçemeyeceğim artık. Veer (Salman) 'ın babasını oynayan Mithun Chakraborty. Bu adamı yanılmıyorsam ilk OMG: Oh My God'da izledim ya da ilk orda dikkatimi çekti. Adamda çok enteresan bir tip, acayip bi mizaç var arkadaş. 3 dakka baksın bana kendimi kaybederim yeminle. Oyunculuğu da müthiş ama tip resmen Allah'ın ona verdiği büyük bi nimet. Herif resmen sanat eseri ya. Ama öyle yakışıklılık güzellik anlamında demiyorum. Hani herkesin ilgi göstermeyeceği, herkesin beğenmeyeceği çok alternatif sanatları düşün. O tarz.

Şimdi açık konuşayım. Filmdeki en iyi şey Salman Khan ve birkaç efekt. Jodhaa Akbar'a benzetilebilir bu film ama onun kadar etkilemedi, öyle içime işlemedi. Yani orda işlenene göre burdaki aşk da savaş da aksiyon da biraz yavan kalmış.

Sevgiler.