13 Eki 2014

Guzaarish



Yapımı : 2010 - Hindistan
Tür : Dram, Komedi, Romantik
Süre : 126 Dak.
Yönetmen : Sanjay Leela Bhansali
Oyuncular : Aishwarya Rai Bachchan, Hrithik Roshan, Aditya Roy Kapoor, Shernaz Patel, Nafisa Ali
Senaryo : Sanjay Leela Bhansali, Bhavani Iyer
Yapımcı : Sanjay Leela Bhansali

Bi süredir sürekli önerisi gelen ancak benim sırf içinde şarkılı, klipli sahneler yok diye ertelediğim, sonrasındaysa Sanjay Leela Bhansali abimizin filmi olduğunu öğrenip çakıldığım filmle geldim bu sefer. Filmi bayramdan önce falan izledim ama o kadar üşendim ki yazmaya allah seni inandırsın elim klavyeye gitmedi. Daha önce bu şekilde çok filmi erteleyip yazmayı unuttuğum ve sonradan da çok pişman olduğum için artık bunu yapmamaya çalışıyorum. Ha, gel gelelim aklımda filmden ne kaldı o kadar zaman geçti de? Kaldığı kadarıyla başlayayım.

Bu film de Lunchbox gibi çok Hint Filmi gibi olmayan filmlerden biri. Daha ilk sahneler göründüğünde çekimlerden, kadrajlardan vs bunu anlayabiliyoruz. Bu Hint filmlerinde benim en hazzetmediğim film tarzı. Eğer bu tarz izlemek istesem zaten zilyon tane Avrupa ve Amerika bağımsız sineması bunu bize sağlayabiliyor. Ancak bu filmin eski olduğunu, bu ve önceki filmlerinin bugün Ram-Leela'ya vardığını bildiğimiz için kızamıyorum elbette ki. Sanjay abimize saygımız sonsuz.

Hikaye olarak enteresan bir hikayesi var. Aslında dallandırıp budaklandırıp çok daha hareketli bir filme de dönüşebilirmiş ancak bu olayı asıl noktadan kopartabilirdi. Hikaye bu haliyle tam bir durum hikayesi ve bana izlerken Kafka'nın hikayelerini anımsattı. Bu yönüyle de benden artı puan aldı. Teknik olarak değil belki ama duygusal ve kişisel bir artı puan oluyor bu tabii.

Oyunculuklara gelirsek, ki en önemli nokta sanırım burası oluyor, bu oyunculuklar olmasa anlattığım diğer hiçbir şeyin pek bi kıymeti kalmıyor. Başrol Hrithik'de olsa da Aishwarya tek başına da bu filme yeter diyebilirim. Hrithik zaten film boyu yattı. Oyunculuk açısından bilmiyorum gerçi belki onun oyunculuğu daha zordur. Ama abi en nihayetinde film boyu malak gibi yattı yani. O kadar da şeyapmayalım. Aishwarya'nın gözleri yeter. Çekidat.

Tamam bu tarz sevenler için iyi, güzel, hoş filmler ama ben artık başyapıt izlemek istiyorum. Büyük prodüksüyonlar, iyi senaryolar, müthiş oyunculuklar, sürpriz son. Güney Kore çıtamı çok yükseltti. Ama işte onların da baba filmlerin çoğunu izledim. Şimdi eleye eleye gitmek durumunda kalıyorum, elli tane seçiyorum. Ki oraya daha yeni girdim. Hindistan'da izledim kaç tane film artık iş tıkandı gibi. Hevesimi, heyecanımı yerine getirecek bişeyler yok mudur acep?

Popüler Yayınlar

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...